Аз винаги съм си мислила, че искам да имам 3 (аз съм едно дете..) ..
Обаче колкото повече расте туй диваче, толкова повече и по-категорично се отказвам.. И таткото също..
И няма нищо общо "Като порастне ще се кротне" - просто няма такъв филм при нас - става все по-зле в геометрична прогресия..
А ако ще имам 2 деца, просто защото "така е прието в обществото" - никак не искам Не мисля, че ще се справя чисто физически и особено психически..
Особено майки с 2 деца породени - това за мен е безумие.. или просто да са на конвейр? Или не знам ? Още не си се нарадвал на едното бебче и вече друго.. Как става номера?
Никой не критикувам.. просто разсъждавам на глас..
А за голяма разлика още по-зле - не искам да превръщам по-голямото дете в детегледачка - вечно да е виновно за всичко, и т.н. ...
та.. ако може малко помощ