Още от юли месец знаех, че детето ще иде при баща си за 5 дни - 01-05.09. Лошото е, че на седми (от петък до неделя) пак ще го взима и така детето ще преспи една нощ вкъщи и после пак ще ходи при него. Помолих го да си помисли, да направи така че да слее дните като го вземе с ден или 2 по-късно. Да, ама не. Нямало кой да гледа малчо и заради това ще го доведе в четвъртък сутринта и ще го вземе в петък вечер.
Днес беше поредния скандал по телефона, защото аз мислех, че ще доведе детето на пети вечерта. Но на него му се полагали пет денонощия и той щял да задържи детето толкова. И пак обижда, че това били мои глупости, че детето не се разкъсвало и че не мисля за него щом не съм предложила да слее дните (т.е. да го вземе за 2 дни повече). Глупости съм измисляла, било му писнало от мен и съм била лоша майка. Вече не зная какво да мисля.
Казах му да не смее да ме обижда, защото съм прекрасна майка и обичам детето си и че за разлика от него, дума не съм изрекла срещу него и родителите му. Реве ми се в момента и не знам какво да правя. Все още изпитвам ужас, когато се чуем, защото все очаквам да стане някоя подобна глупост. Истината е, че единствено искам детето ми да е щастливо.
Оплаках се и уж ми поолекна .